Langzaam grommen de brede auto's over het strand. Met graafmachines zijn er kleine heuvels gemaakt. Een jeep is tot op de bult gekomen en is vervolgens blijven hangen. Twee wielen achter de heuvel, twee eroverheen en alle vier missen ze greep op het diepe zand. De mannen stappen uit, graven wat en wachten tot er een auto langs komt die hen los kan trekken.
Een stoïcijns kijkende man stuurt kalm zijn hoge oude hoge vrachtwagen over de heuvels en door diepe kuilen. Zijn tractorbanden grijpen zich vast op de bodem en met loeiende motor klimt hij verder. Een luxe wagen, nog glanzend in de lak, rijdt om de heuvels heen maar komt toch vast te zitten. Er wordt gas gegeven maar het enige effect is dat de auto met z'n gladde banden diep wegzakt in het zand. Een van de kinderen in de auto stapt uit en slaat de deur dicht, waarbij een berg zand de auto wordt binnengeggooid.
"Puur slecht," zegt een toeschouwer naast me. Hij heeft lang bij het leger gewerkt aan het onderhoud van vrachtwagens en jeeps en hij kan het weten. "Dit is rond zand, dat zit vol stof. Gaat overal in zitten. Over een paar maanden zijn de lagers van die auto aan gort en de motor gaat er ook aan. Je kan wel zeggen er zit een stoffilter op, maar als jij thuis met je Miele bouwpuin gaat opzuigen is die ook zo stuk."
Toch genieten veel rijders ervan om eens met hun dure wagen op moeilijk terrein te rijden.
Voor zover ik het kan zien, zijn de meeste auto's stoerder in de stad. Hoe imposant hij ook thuis voor de deur zou staan, hier aan zee lijkt elke auto klein en de meeste heuvels waar je te voet makkelijk overheen loopt, zijn voor deze machines te moeilijk.
Er komen er meer bij en uiteindelijk staat alles vast. Filerijden aan zee.
